Piraci Morza Czaszek

Olaf Wręcemocny

Szykuje się wyprawa... trzeba będzie ruszyć stare kości i popłynąć - westchnął. Nie mogę przecież zostawić mojej ślicznotki w łapach tego oprawcy... Ludzka menda! - splunął wypowiadając te słowa.

Bjarnie

- Tylko nie menda - alkohol jeszcze nie do końca wyniszczył pirata więc słuch miał mimo wszystko dobry - Jakby co znajdziecie mnie w karczmie - zignorował szkutnika stojącego z wredną miną i odszedł w stronę miasteczka.

Mordrag

Przyszli na polane smiejac sie i wesolo rozmawiajac.Barbarzynca trzymal ja za reke i prowadzil nad strumyk ktory byl piekny o tej porze dnia.Srebrzysty ksiezyc odbijal sie od wody dajac niesamowity efekt.
-Usiadzmy-zaproponowal-nareszcie cisza i spokoj.

Sol Angelika

Sol usmiechnęła się do niego i usiedli pod drzewem... Podziwiając piękno okolicy rozmarzyła się i spojrzała w oczy męzczyzny... Po chwili jednak przytulila się do niego i musnęła swymi ustami jego policzek...

Mordrag

Barbarzynca poczul cieplo jej ust na swoim policzku.Serce zaczelo mu bic coraz szybciej.Nie wiedzial co zrobic.Rozne mysli mial w glowie.-Jest taka piekna.Popatrzyl jej gleboko w oczy jakby chcial cos wyczytac.Po chwili przysunal swoje usta do jej warg i delikatnie jak tylko potrafil pocalowal ja.Objal ja i mocno przytulil do siebie

Sol Angelika

Sol poczuła solne męskie ramiona Mordraga... czuła się przy nim taka bezbronna, słaba, ale i bezpieczna... Pragnęła oddać się temu pocałunkowi bez reszty, wiedziała już, ze pozwoli zrobić z sobą wszystko czego on zapragnie, a kto wiem może podświadomi pragnęła tego bardziej niż on...

Mordrag

Delikatnie polozyl ja na ziemi.Wpatrywal sie w jej piekne oczy.Nie mogl sie napatrzec.-Gdzies ty sie ukrywala?-pomyslal. Odgarnal jej wlosy na bok.Ponownie ja pocalowal ale tym razem bardzo namietnie.Jego krew szalala a serce omal nie wyskoczylo przez koszule.

Sol Angelika

Po chwili nie miał już koszuli... Dziewczyna zaplotła dłonie na karku barbarzyńcy... Poczuła jak jej jedwabna suknia powoli zsuwana jest z ramion... Zaczęła tonąć w pocałunku namiętności...

Mordrag

Mezczyzna calowal ja po karku i ramionach.Zsunal jej suknie.Jedna reka gladzil jej udo a druga obejmowal ja w pasie.Czul jak kobieta oplata go nogami wokol pasa.Jego meskosc byla gotowa.wszedl w nia delikatnie patrzac jej w oczy.Jego ruchy stawaly sie coraz szybsze.kobieta objela go jeszcze mocniej

Sol Angelika

Sol poczułą falę namiętności ogarniającej każdą część jej ciała... Całowała go i wtulała się w niego... Ten mężczyzna był jedyny w swoim rodzaju... Gdyby to było możliwe została by z nim do końca życia... Jednak wiedziała, że jest to niemożliwe... Teraz ją to jednak nie interesowało... Była z nim i tylko to się liczyło...

Mordrag

Bylo im cudownie.Namietnosc promieniowala na cala doline.Lezeli na trawie patrzac w gwiazdy.Jej glowa lezala na jego klatce o on mocno ja tulil.
-Nie wiem o tobie zbyt wiele-zagadnal-ale mysle ze dasz mi szanse lepiej cie poznac.Dzis bylo pieknie i spontanicznie-gladzil ja po policzku-najpiekniejszy dzien w moim pirackim zyciu.Bedziemy sie odwiedzac?czy uciekniesz do tej smoczej doliny i tyle ci zobacze?spytal

Sol Angelika

Sol nie wiedziała, co ma powiedzieć... Kontakt z tym mężczyzną dał jej tyle ciepła i szczęścia, ze gdyby tylko mogła, została by z nim do końca życia... Nie chciała jednak, by ta znajomość skończyła się, jak kazda, która zaczęła się podobnie fantastycznie... Podiosła się nagle i ubrała suknię...
- Nawet nie wiesz, jak bardzo bym chciała... Ale... - zacięła się... - Chyba odwiedzanie się i spędzanie miło czasu, to nic takiego, prawda? - czuła, ze okłamuje sama siebie, jednak wiedziała, że musiała... - Zobaczymy się jeszcze... Wiem o tym...

Mordrag

Zostan jeszcze troche.Tak milo jest dzisiejszej nocy .Przeciez nie musisz odjezdzac.Czul ze mu cos ucieka.Cos na czym mu bardzo zalezalo.Chyba.
Przysunal sie do dziewczyny i patrzyl na jej twarz.Piekna twarz.

Sol Angelika

Sol obróciła się do niego i wtuliła się w umięśniony tors...
- Czekają na mnie... Ale... Też nie chcę jeszcze wracać... Ach... Gdybym tylko mogła zostać u was... Ale nie należę do piratów... Jestem kłem i juz nim pozostanę... Obejmij mnie jeszcze... Proszę...

Mordrag

Spelnil jej prosbe.Objal ja mocno.
-Jak chcesz.Nie moge cie przeciez zatrzymac na sile.Wiem ze musisz wracac.Tam masz przyjaciol i moze .........ugryzl sie w jezyk.nie chcial nawet tak myslec.
Powoli szli w strone portu gdzie Sol miala wsiasc na statek ktory odplywal z wyspy.