Piraci Morza Czaszek

Uthar

Nie mam czego wybaczac. Mam nadzieje że Cie jeszcze zobacze ale wojna wymaga ofiar. Odrzekł smutno.

allam

Wymaga ofiar, ale mam nadzieję, że przeżyją wszyscy...

Uthar

Marzysz chyba. Na wojnie jest wiecej ofiar niż ja przezywa osób. Walka jest moim żywiołem i tylko ona mnie tu trzyma.

allam

Walka...bij, zabij, morduj- mruknęła cicho, a na jej twarzy pojawiła się grymas. Możliwe, że niezadowolenia.
-Pewnie moje marzenia nie spełnią się, ale gdyby nie one nie byłoby mnie na tej wyspie

Uthar

A jakie są twoje marzenia? Popatrzył na nia.

allam

Hm... Dużo ich... Powinnam zbudować jakąś kwaterę, ale nie mam na to czasu. Chciałabym obejść całą wyspę, wrócić choć na trochę na mój dworek... Zakończyć naukę kartografii, ale to chyba nigdy się nie stanie... i co bogowie dadzą... - jak się spoziewałeś był to dopiero początek baaardzo długiej listy.

Uthar

I wysłuchiwałem jej ciekawie...

allam

Nie zginąć w żadnej bitwie, zrobić dokładny plan jaskiń i kilka pomniejszych rzeczy, ale nie mam zamiaru cię zanudzać. -uśmiechnęła się rozbrajająco.

Uthar

Hehe, a ja mam ochote zginać bo cóż mi z życia. Uśmiechnał sie delikatnie. Mam nadzieje, że twoje marzenia chociaż sie spełnia, bo z moimi bedzie cieżko.

allam

Myślisz, że się nie spełnią, MOze powiedz mi o czym marzysz to ocenie to obiektywnie.

Uthar

Marze o smierci, samotności, zapomnieniu, zrozumeiniu, zakceptowaniu i miłosci. Ale mi nikt tego nie może dać.

allam

Hm... Ciekawa lista, wręcz intrygująca i pełna sprzeczności... Przemyśl to jeszcze, proszę.

Uthar

Zamknał oczy. Chwile powalczył zsoba poczym je otworzył i nic nie odpowiedział.

Danath Ken'ar

Jeden ze statków właśnie odpływał. Do portu wbiegł drow i w ostatniej chwili wszedł na jego pokład. Nie wiedział nawet, gdzie zmierza. Wiedział jednak, że nie chce zostać na Venui.

Bjarnie

Siedzący pirat obserwował ruch statków w porcie. Jego uwagę zwróciła postać wskakująca w wariackim pośpiechu na pokład odpływającej jednostki. Osobnik wydawał mu się znajomy. Bjarnie zamyślił się na chwilę. On też kiedyś dawno temu w podobny sposób opuszczał pewną wyspę. Jako uciekinier. Choć z doświadczenia wiedział , że takie zachowania były też częstą przypadłością szpiegów albo co gorsza zdrajców.
- No cóż - pomyślał filozoficznie - pożyjemy zobaczymy.