Piraci Morza Czaszek

allam

Może... jednak nie udało mi się pochamować ciekawości. NIe mam po co rozważać co by było gdyby. zsunęła się powoli z jego rąk. A co ci zrobię jeszcze nie wiem, ale chyba nic.

Sol Angelika

Sol pobiegła za nim nie zwracając uwagi na innych wojowników... Jednak Mordrag sadził większe susy i wcześniej zaczął uciekać... Na szczycie niestety to on był pierwszy...
- W takim razie słucham... Czego sobie życzysz? - uśmiechnęła się i mrugnęła do niego...[/url]

Uthar

Puścił ja. Musiała bys mnie zabić, a opowieść o mnie jest za długa by ja opowiadać, a streszczać jej nie zamierzam. Znając życie ty byś umarłą z głodu i wyczerpania zanim bym skonczył opowiadać o tym skad sie wywodze.

allam

Nie mam zamiaru nikogo zabijać... Chciałam się tylko dowiedzieć o czym rozmyślałeś. Czy to tak wiele? Chyba nie, prawda?

Uthar

O czym rozmyślałem? Odpowiedź jest prosta o śmierci, o tym ile dróg do neij prowadzi i o tym jaka mi przeznaczona. Odpowiedział tajemniczo.

allam

Po co myśleć teraz o śmierci. Jeszcze tyle czasu przed tobą. Nie można go marnować na siedzenie na szczycie wulkanu... stwierdziła optymistycznie.

Uthar

Wpatrz sie w moje oczy. Czy one przedstawiaja nadzieje? Za duzo widziałęm by byc optymistą i za duzo kryje w sobie by pozwalac innym na optymizm w sprawach śmierci. Śmierć każdego dosiegnie a jednym z oblicz śmierci jestem ja. Moje oczy też maja w sobie wiele tajemnic i mogą mnie jako jedyne zdradzić, widziały wiele śmierci... Ani ciut optymizmu czy pesymizmu tylko zwyczajne wyrachowanie tak współgrajace z jego istotą a nie pasujace do słow.

allam

Momentalnie zatrzymała się i spojrzała w jego oczy. Przyglądała im się chwilę uważnie po czym znów ruszyła przed siebie.
- To prawda śmierć jest nieunikniona, ale mając tę świadomość można być optymistą. A czy twoje oczy przedstawiają nadzieję... jeszcze nie, jeszcze. Jak powiedziałeś już tyle mógłbyś jeszcze dorzucić dlaczego nazwałeś się obliczem śmierci.

Uthar

Jak chwile patrzyłas w jego oczy zmieniły one barwe na czerwoną, nie zdązyłąś zobaczyc co teraz wyrażały jego oczy bo zmknał powieki i zacisnał bardzomocno dłonie. Zaczął cieżko łapać oddech.

allam

Odwróciła się.
- Nutrin? co się dzieje? może chcesz usiąść i odpocząć? - zapytała z troską w głosie i podeszła do niego

Uthar

Czy to ważne co sie dzieje? Obrócił głowe, w przeciwna strone. Opowieść zaczęta w koncu traci na swoich walorach przecież, a rozwiane tajemnice przestają byc tajemnicami. Zauważyłą zwykły kpiarski uśmiech na jego tważy, chociaż ledwo co widziała jego usta.

allam

Och, ale tajemnice są stworzone po to by ktoś je rozwiązywał, a opowieści by je przekazywać tym którzy chcą słuchać. A ja chcę słuchać, bo zbyt długo nikt mi nic nie mówił. - starała się wyciągnąć coś od niego. - Więc czekam na twoją opowieść. - usiadła na kamieniu

Uthar

Przeszedł kilka kroków, wzdłoż i wszerz tunelu. Ostatecznie znowu stanął na tym samym miejscu na którym stał wczęśniej tym razem patrząc na Allam, a nie plecami do niej. Znasz słowo Ulfeserker? Rozumiesz jego znacznie?

allam

Z niechęcią przyznam, że podczas nauki nigdy się z nim nie spotkałam.

Uthar

Ulfeserker to połączenie dwuch słów. Wilk i zabójca. Ulfeserkami zostają jednostki w barbarzyńskich klanach na tyle słabe by nienadwać sie na barbarzyńce czy bereserka. Jednak tak mocne by przeżyć mimo to. Ulfeserkerzy mają wile zadań, do ich zadań należy miedzy innymi zabijanie demonów, różnych besti, z którymi "normlani" nie mogą sobie poradzic. Ja zostałem podrzucony w dzieciństwie do klanu barbarzyńców, to nie prawda, że oni nie mają serca. Oni inaczej okazuja uczucia. Trening Ulfeserkera jest cieżki i przeżywaja go nieliczni. W sumei wymaga duzej siły woli, zręcznosci i zwinnosci. Puźniej zaczyna sie rok wędrówki miedzy wioskami a oni wykorzystuja twoje umiejętności w różnych celach. Przerwał na chwile bo zdał sobie sprawe, ze mowił o sobie.