Piraci Morza Czaszek

Świat

Prace, posówały się dość szybko. Wybitni architekci zaprojektowali ta twierdze, a zbudowali ja jeszcze bardziej wybitni rzemieślnicy.

Pierwszą linie obrony twierdzy stanowił wał ziemny z wbitymi w niego palami. W czasie przypływu był całkowicie zakrywany przez wode, a a pale znajdowały sie tuż pod powierzchnią, przezco były zabójcze dla łodzi.(wął miał około 5 metrów wysokosci). Ziemia była dość twarda i nawet w czasie odpływu nie zmniejszała sie i nie była zabierana przez morze.
Zaraz za wałem znajdował sie kamienny mor, na którym były wierzyczki strzelnicze i blanki. Mór był czarny i wytrzymały, oraz gruby na 4 metry i wysoki na 10(wierzyczki nawet na 12). W środku znajdował sie Stoke (rodzaj wysokiej wierzy). Ktory siegał do dachu i miał średnice 40 metrów. Składał sie z 8 kondygnacji (plus lochy pod nimi). Twierdza, jest praktycznie nie doz zdobycia. Górna kondygnacja jest przeznaczona dla Członków dowództwa, wśród ktorych znajduja sie wszyscy ludzie powyżej pirata.

Uthar

Nutrin szybkim krokiem przemirzył dystans od karczmy do jaskiń, poczym jeszcz szybszym udał sie zlustrować twierdze. Najał najemnikow, którzy byli wyśmeinitymi łucznikami. Trzeba było mieć jakieś wojsko do obrony ostatniego bastionu Piratów. Łucznicy czynili twierdze prawie nie zdobytą. Wszystko było wporządku i szybko dostał sie do twierdzy, poczym przeprowadził inspekcje, zaraz po inspekcji udałsie na najwyższy poziom Twierdzy...

Mordrag

Szedł ostrożnie lecz szybko.Musiał jak najszybciej znaleźć sie w Twierdzy.Sol nie wygladala najlepiej.Szybko pokonal pierwsze umocnienia.Wszedl przez mur i skierowal sie w strone wiezy.Pokonal parę kondygnacji i postanowil nieco odpoczac.Chcial dojść na ostatnie pietro.

Położył delikatnie dziewczyne przy scianiei sam usiadl obok niej.

-Sol słyszysz mnie!Sol-lekko tracil jej policzek.Obudz sie......

Sol Angelika

Sol z wielką niechęcią otworzyła oczy i spojrzała na niego zamglonym wzrokiem...
- Mordrag... Dlaczego tu jestem? - spytała... - I gdzie w ogóle jestem? I muszę... - znów ucisk w żołądku... Skuliła się mimochodem i zakryła ręką usta... Po chwili, kiedy to przeszło mówiła dalej:
- Ja... Ja muszę Ci coś powiedzieć...

Mordrag

-Nie ma teraz czasu na rozmowy.Na wyspie jest niebezpiecznie ktos nas zaatakowal.Musimy dojsc na ostatnie pietro tej wiezy.Masz sile aby isc-spytal troska w glosie?

Świat

Ja wam moge pomoc podbiegł kapitan najemników. Przyczym zdaj mi tu szybko relacjei przekaż rozkazy jak są. Myśle, że mogła by dosta pokó na górnej kondygnacji, ale naruszyłbym tym przepisy. Słowna umowe z Nutrinem, mozę sie zadowoli pokojem nieco nizęj tylko o poziom. Tuż obok zbrojwoni i kwatermistrza?

Sol Angelika

- Nie wiem... - obróciła głowę i przygryzła wargę... - Postaram się wstać... Bardzo mi się w głowie kręci... Nie wiem, co się stało... - po chwili namysłu dodała... - Ale ja muszę Ci coś powiedzieć...

Mordrag

-Moze byc.Pokoj nie gra roli.Słuchaj kapitanie.Ktos zaatakowal wyspe.Przyplyneli statkami.Nutrin wraz z kilkoma piratami broni sie w jaskiniach.Nie wiem czy juz tam dotarli.Trzeba jak najszybciej im pomoc.Tamtych jest zbyt wielu.Wydaj rozkazy swoim ludziom.Ja zajme sie dziewczyna.Potem do was dolacze.Ruszaj-poklepal kapitana po ramieniu.

-Dobrze-zwrocil sie do Sol.Nie ruszaj sie .Ja cie poniose.Złap mnie mocno na szyje.Porozmawiamy jak sie wszystko uspokoi.

Podniosl kobiete i ruszyl na nastepne pietra....

Sol Angelika

Sol z każdą chwilą coraz bardziej przytomniała, choć ból nadal był nie do zniesienia... Z rozmową postanowiła poczekać, aż dostaną się do pokoju... Jednak dłużej nie mogła...
- Dziękuję, ze jesteś... - szepnęła wtulona w jego ramiona... - Myślałam, że odszedłeś i już nie wrócisz...

Świat

Rzucił jeszcze klucz Mordragowi. Piętro było dos obszerne korytarz ciasny, rzekłoby sie że idalne do obrony. W połkolistym pokoju do jakiego sie doszło było trje drzwi dwa opisane, zbrojownia i kwatermistrz. Środkowe nie opisane, drzwi były otwarte i znowu ciasny korytarz z innymi drzwiami.

Mordrag

-Nie nie odszedłem.Musiałem wracać na wyspę.A ty i tak miałaś inne sprawy na głowie.Więc tak chyba było lepiej......Podrzucił lekko dziewczyne gdyz mu sie zsunela....

-Jeeszczczeee jedno piętro-sapnal z wysilku.Juz prawie jestesmy......

Sol Angelika

Dziewczyna uśmiechnęła się mimochodem, ale nic nie powiedziała... "Teraz jestem cięższa" - pomyślała tylko... Widziała, ze w końcu dotarli do wyznaczonego miejsca... Spojrzała na Mordraga, na jego zmęczoną twarz...
- Jestem w ciąży... - wyszeptała...

Mordrag

Powoli otworzyl drzwi kluczem ktory dostal od kapitana.Wniosł dziewczyne do srodka i polozyl.Milczal.Oddychal ciezko po wysilku.Popatrzyl na Sol i odwrocil sie w strone okna.W glowie mial milion mysli.Słyszal w glowie glos Sol:-Jestem w ciąży.Byl zdezorientowany.Nigdy wczesniej nie byl w takiej sytuacji.Nigdy nie przypuszczal ze cos takiego uslyszy.Odwrocil sie ponownie w jej strone.

-Jesteś pewna-powiedzial cicho.Moze sie pomylilas.Moze to objawy jakiejs choroby.Kiedy to sie stało?

Usiadl obok niej i schowal glowe w ramionach........

Sol Angelika

- Jestem pewna... - rzuciła dziewczyna... - Ciąża to nie żadna choroba, tylko dar... A kiedy to się stało? Chyba to akurat powinieneś wiedzieć... - zrobiła chwilę pauzy... - W łaźni... W Mealthrze... To mały Kieł i tylko Kieł, jeśli nie chcesz go zaakceptować... - rzuciła odwracając głowę... - To moje dziecko... Nie musisz być dla niego ojcem...

Mordrag

-Sol uspokoj sie.Nie to mialem na mysli.Poprostu mnie zaskoczylas.Spadlo to na mnie jak grom z nieba.Przyblizyl sie do niej i przytulil.
-Przeciez wiesz co do ciebie czuje.I tak samo bedzie z dzieckiem.Nie martw sie.Napewno go nieodrzuce.Razem go wychowamy.Oczywiscie jak tylko bedziesz chciala.Ale.....-tu urwal w polowie.Zamilkl i popatrzyl jej w oczy.Ja wciaz nie wiem co Ty do mnie czujesz,skoro mamy być rodzina....
Spuscil glowe i patrzyl w drewniane deski podłogi.........