Piraci Morza Czaszek

Kamdin

-pffffffffff
Wyszedł z karczmy...

Helga

A po chwili przed pozostałymi w karczmie gośćmi z hukiem pojawiły się ich zamówienia. To Helga stawiała na stolikach kufle i butelki.
-Człowiek ciężko haruje a ci tylko by poganiali. Nieroby jedne.

Rengaru

Panowie, ja idę na turniej. Żegnam

Rengaru

Wrócił po jakiejś godzinie cały posiniaczony i obtłuty. Jednak rany były powierzchowne, głównie walczył z mnichami.
- Wróciłem znowu. Przeklęci mnisi *jakimś cudem opanował się od splunięcia na ziemię*. No, ale nie jest tak źle. 6 walk wygranych, na jednej remis i zdobyłem 428 pkt.

Reviri

Pani Kapitan podniosła się ze swojego miejsca i odezwała do Helgi, Mruka i Pomruka
-Zostawiam karczmę w waszych rękach. Pilnujcie mi tu tych obwiesiów zwanych Piratami. Ma być spokój jak wrócę z turnieju.

mistrz miecza

mistrz miecza wszedl do karczmy, rozejrzal sie i podszedl do Renga, i innych
-mozna sie dosiasc??-zapytal

Olaf Wręcemocny

Do karczmy wszedł krasnolud. Usiadł przy stle mamrocząc pod nosem. Mamrotanie na chwilę ustało - Helgo prosze porcję bigosu i antałek Kasztelańskiego! - by po chwili przybrać na sile. Jeśli ktoś się dobrze wsłuchał mógł rozróżnić rozmaite przekleństwa miotane pod adresem przeciwników z turnieju i pewnej tajemniczej bogini znanej pod wieloma imionami, a jednym z nich było: "Losowość".

Pomruk

Pomruk skrzywił nieco mordę słysząc słowo "piraci", a powstałym przez to wyrazem twarzy z powodzeniem można było straszyć nie tylko dzieci. Kiwnął głową wychodzącej Pani Kapitan. Rozglądając się po karczmie przysunął nogą pierwsze lepsze krzesło. Usadowił na nim swoje cztery litery i zawiesił wzrok na jednej ze ścian karczmy...

mistrz miecza

mistr miecza nie czekajac na odpowiedz, usiadl obok kompanow
-a tan tam na krzesle to kto??-zapytal szeptem

Bjarnie

- Te - mat zamyślił się na chwilę szukając w pamięci jak zwało się owo stworzenie zastępujące paskudną karczmarkę - Mamrot - krzyknął - Nalej piwa.
Nadszedł czas zaspokoić pragnienie drażniące go po nocnych walkach w turnieju.
- Ciekawe co u Awruka- pomyślał wspominając nocne wydarzenia.

Heff

Po chwili rozległo się dokuczliwe skrzypienie drzwi..w drzwiach stanęła wysoka szczupła postać lekko zgarbiona żeby nie zawadzić głową o futryne...Heff wchodząc do środka światło ukazało liczne rany i potłuczenia, czyli standardowe objawy poturniejowe..usiadłwszy przy pierwszym lepszym stole zamówił pieczona baraninę z ziemniakami oraz na przepicie czerwone wytrawne wino. Jedząc myślał o 490 ptk zdobytych w turnieju i jak poprawić ten wynik...

Tanouth

*Do karczmy wszedł dostojnym krokiem Tanouth. Miał na sobie długą pelerynę, czarne spodnie i białą koszulę. Na policzku widniało małe zacięcie a na rece dość duże ale zupełnie nie groźne zadrapanie. Przy wchodzeniu uderzył barkiem jednego z goryli po czym spojżał się na niego z oburzeniem*

Zrób miejsce dla piratów a nie stoisz jak kołek ochlapie, walczyłbyś chociaż na turnieju a nie tylko kisisz tyłek w karczmie. Cóż, słyszałem o dwuch gorylach ale jak dla mnie... poprostu sie odsuń i nie wchodź mi w drogę.

*"Goryl" aż zaniemówił po takim ochrzanie i odsunął się, widział, że drow nie należy do takich co rzucają słowa na wiatr. Poszedł do znajomych i przysiadł siędo nich i zaczął z uśmiechem konwersację.*

Witajcie moi drodzy, jak wam poszedł turniej? Ja wygrałem wszystkie walki jakie tylko odbyłem, a punktów nie liczyłem, wolalem zająć się łomoceniem żółtodziobów.
Helgo, moja droga, przynieś mi proszę rum.

*Tanouth trochę ściszył głos i zaczął mówić do piratów*

A ci co tu robią? *Wskazał na "ochroniarzy"* Czy oni naprawdę chcą pilnować tu porządku, przecież oni nawet nie wiedzą gdzie są a tym bardziej jak się nazywają. Nie ma się co nimi przejmować, przyjaciele ale faktycznie, powinniśmy się troszkę uspokoić. *Uśmiechnął się do piratów a potem przeniósł swój wzrok na dwuch pachołków z dość groźnym spojżeniem*

Pomruk

"Kolejny odważny chłoptaś "- pomyślał widząc pirata zaczepiającego Mruka.
Lekko nawet rozśmieszyła go ta sytuacja...Pirat z groźną miną odbijający się od ramieniu Mruka i dosyć nietypowa mina swego brata, która zapewne miała wyrażać zdziwienie.
Pomruk chciał coś powiedzieć ale stwierdził, że szkoda otwierać gęby... przynajmniej dopóki panuje tu względny spokój.

Helga

Helga wynurzyła sie z kuchni niosąc na tacy dania i butelki. Każdy dostał to co zamówił. Widząc Zaś odbijajacego się od ramienia Mruka Tanoutha karczmarka tylko sie zaśmiała. Bo był to iście komiczny widok. Gdy skończyła roznosić zamówienia złorzecząc pod nosem skierowała się do Pomruka.
-Podać ci coś do picia, skoro już tu musisz siedzieć?

Mruk

Mruk spojrzał groźnie na pirata. Po czym odpowiedział: By osobniki tewgo pokroju nie zniszczyły tej karczmy w posadach. By barbarzyńskie zachowania były na zewnątrz. Wisze na czym polega istota barbarzyństwa? Na walce jak barbarzyńca, a nei niszczeniu wszystkiego . Jak wy.[/i]